odruch

odruch
odruch {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIb, D. -u {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'reakcja organizmu na bodźce zewnętrzne i wewnętrzne, przebiegająca za pośrednictwem układu nerwowego' {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'spontaniczna, żywiołowa reakcja na coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mieć ludzkie, szlachetne, szczere odruchy. Nie panować nad swymi odruchami. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'bezwiedne i gwałtowne uczucie, stan itp. wywołany czymś lub jego wyraz (np. grymas, gest) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odruch wstrętu, zniecierpliwienia. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • odruch — m III, D. u; lm M. y 1. psych. «reakcja organizmu na bodźce środowiska zewnętrznego i wewnętrznego zachodząca za pośrednictwem układu nerwowego» ∆ Odruch bezwarunkowy «reakcja wrodzona, zachodząca automatycznie przy pobudzeniu odpowiednich… …   Słownik języka polskiego

  • odruch bezwarunkowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}psych. {{/stl 8}}{{stl 7}} odruch, którego zasada działania jest utrwalona genetycznie, wrodzona (bodziec powoduje automatyczną, niewyuczoną reakcję, np. zwężanie się źrenicy pod wpływem światła) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odruch warunkowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}psych. {{/stl 8}}{{stl 7}} odruch, którego zasada działania nie jest wrodzona, lecz wyuczona (bodziec powoduje określoną wyuczoną reakcję) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kolanowy — przym. od kolano (zwykle w zn. 1, 3, 4) a) w zn. 1: Kości kolanowe. ∆ Staw kolanowy «ruchome połączenie kości udowej z kością piszczelową, osłonięte od przodu rzepką» ∆ Odruch kolanowy «fizjologiczny odruch u człowieka, polegający na gwałtownym… …   Słownik języka polskiego

  • Рассказы о пилоте Пирксе — Opowieści o pilocie Pirxie Жанр: Научная фантастика Автор: Станислав Лем Язык оригинала: Польский Публикация …   Википедия

  • Библиография Станислава Лема — Станислав Лем, Краков, 30.10.2005 …   Википедия

  • potrzeba — 1. euf. Chodzić, iść, pójść, wyjść itp. za (swoją, własną) potrzebą; załatwiać (swoją, naturalną) potrzebę «chodzić, pójść, wyjść itp., żeby oddać mocz lub kał; oddawać mocz lub kał»: – Wychodzę za własną potrzebą, zaraz wrócę – powiedziałem do… …   Słownik frazeologiczny

  • bezwarunkowy — «nie ograniczony żadnymi warunkami; zupełny, całkowity, bezwzględny» Bezwarunkowa kapitulacja. Bezwarunkowe posłuszeństwo. ∆ biol. Odruch bezwarunkowy «reakcja wrodzona występująca automatycznie przy pobudzeniu odpowiednich receptorów (np.… …   Słownik języka polskiego

  • momentalny — «szybki, błyskawiczny; natychmiastowy» Momentalna odpowiedź. Momentalny odruch, skutek. ∆ jęz. Czasowniki momentalne «czasowniki dokonane oznaczające czynność chwilową, dokonującą się w jednym momencie, np. kichnąć, mrugnąć, stuknąć, trzasnąć» …   Słownik języka polskiego

  • nierozmyślny — «mimowolny, przypadkowy, nie zamierzony, nieumyślny» Nierozmyślny czyn, odruch, postępek. Nierozmyślne zabójstwo, działanie …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”